Edebiyat (Literature) : Şiir Denemem (My Poetry Attempt)

Aşağıda "Kadıköyde Akşamüzeri" isimli şiirimi paylaşıyorum. Destek olan herkese teşekkürler.



KADIKÖY'DE GÜNBATIMI
( BİR KALEYDOSKOP'UN GÖRÜŞÜYLE AKŞAMÜZERİ )


Kadıköy'de bir güzel akşam üzeri, bir parça İstanbul,
Mutlu kelimeleri ile onu anlatmaya çalışan bir şiirimsi.

Öylesine muhteşemki, 
Burada her nefes dopdolu, taptaze günyenisi.

Bulunduğum yer öyle inanılmazki, bir adım ötesi hayal,
Gerçeğin bitiiği incecik bir sınır çizgisi.

Nasıl anlatsam?
Mesela, dakikalarla kucaklaşmış, koşturuyor burada rengarenk saatler
Zaman, mekanla sarmaş dolaş bağrına basmış beni.

Önümde masmavi bir su fıskıyesi,
Kulaklarımda çağlayan damlaların serin sesi.

Elimde huzurlu mu huzurlu bir kitap,
Gözpınarlarımda yüzüyor neşeli harfleri.

Yaprakların arasından sızıyor rüzgar,
Masmavi gökyüzü pistinde dans ediyor, akçağaçlar, akkavaklar.

Güneşle yıkanmış pırıl pırıl kaldırımlar,
Kaydırıp sürüklüyor ışıl ışıl tekerlekleri.

Bak sen şu sevdalı çifte! , tıpatıp aynı bisikletleri,
Kızın sepetinde de "seni seviyorum" çiçekleri !

Ya şu minik yavruya ne demeli ?
Top top dondurmasıyla boyanmış elvan elvan gözbebekleri.

Bildik seslerin, arasında gürül gürül akan güneş,
Serinletiyor bir zaruri tecessüsle bu deryayı doyasıya kulaçlayan beni.

Mutlu kokularla balkonlarda akşam yemeği,
Alçalan güneşin alazladığı sabırsız çatal bıçak sesleri.

Kadıköy'de, gökyüzü şıkır şıkır altın sarısı ve güneş bir yekpare pırlanta taşı şimdi.
Altında firuze gelinler gibi mücevhere boğulmuş pırıl pırıl deniz.

Yüzdürüyor vapurları, görkemine düşürdüğüm yüzümün ezasız aksi.
Arkamda ezelden asude bir İstanbul ve onun namütenahi nefesi.

Şenlendirerek batıyor şahikasını güneş.
Kızıllığına kanat çırpan kuşlar pek neşeli.