Yeni başladığım ama bitiremediğim öyküm "Kar Perisi" nden bir parçacık paylaşmak istedim. Diğer öykü denemem olan ve bitirdiğim "Ankara Expresi" nden bir alıntıyı yine bu blokta önceki paylaşımlarda bulabilirsiniz.
Here is a quote from my new short story attempt.
...
Kuzeyin bu en kuzeyinde, kuzey buz denizinin hemen yanındaki şömine sıcağı minik kulübede çoğu zaman konuşmadan meşk ederdi kar perisi ile Zivor, dışarıda gökyüzünü biçen sert yağmura öykünmezlerdi, şöminenin hemen yanında en az yüzelli yıllık modern hellenistik bir lir ve piyano, onun yanında dev bir satranç taşını ansıtan gotik tarzda oyulmuş bir at heykeli ve bu üçünü aydınlatmak için konulmuş zürafa boyunlu dev bir gümüş şamdan vardı, mumları hep Zivor yakar, piyanoyu hep perisi çalardı.
Kar beyazı serin parmaklar, kar beyazı tuşlar içi yaratılmıştı, piyanonun cilalı kanadını kaldırırdı hep,kanadın altında bir gaz lambası durur ve küçük çekiçler teller üzerinde dalgalanırdı. Kumaş örtü kaba saba kıvrımlar oluşturarak yarısına kadar piyanonun kuyruğundan aşağı kayar ve sayfaları iri notalarla dolu bir beste defterini de beraberinde sürüklerdi, bazen kar perisinin kanatları oturduğu taburenin hemen yanında yere değer, çok sevdiği bir besteyi çalarken ışıltılı tacının üzerinde yükselirdi, kutup sağanağı durmadan şımarık bir tekdüzelikte tahta pervazları döverken arasıra perinin yerde ritim tutan kırmızı makosenlerinin sesini duyabilirdi Zivor.
Ve kar perisi gece bitene dek piyano çalmaya devam ederdi, kutup sabahlarını en günyenisi gülümsemesi ile karşılardı, kalın ton bastığı zamanlarda saçlarını hafifçe geri atar, bukleli saçlarından birkaç sihir damlası yerdeki meşe parkeler akar, belli belirsiz bir parıltı çıkararak kaybolurdu.
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.